Van de week was ik ineens verdrietig, ik merk dat ik op mijn werk gewoon echt niet meer de scherpte heb die ik voor mijn twee kindjes had. Ik kon toen hele lijsten vlekkeloos invoeren en maken zonder ook maar één fout te maken.. of ik haalde er zelf de fouten uit. Nu moeten mijn documenten gewoon telkens nagekeken worden omdat ik hele kleine domme foutjes maak. En elke keer weer zeg ik tegen mezelf kom op Merel, goed controleren, niet te gehaast je wilt kwaliteit leveren maar ik blijf tegen dezelfde fouten aanlopen, keer op keer op keer. Zo schrijf ik standaard namen verkeerd (best lastig als je op de HR afdeling werkt), draai ik dingen om, haal ik mensen door elkaar, ik zie soms velden die ingevuld moeten worden niet (kijk er gewoon volledig overheen) en zie meer zo snel een logica als voorheen.
Verdrietig van mijn eigen imperfectie
En weetje eerlijk zoals ik ben: ik wordt er best wel verdrietig van, want ik wil zo graag goed werk afleveren, ik ben best wel perfectionistisch maar als ik dit bij mijn huidige werkgever vertel lachen ze me denk ik uit. Het is zo lastig, want hoe hoger ik de druk op mezelf wel hoe meer fouten ik maak en oprecht ik schaam me dood! Ik voel me daarin echt niet mezelf, het zijn vaak geen wereldrampen maar ik wil het gewoon niet, ik wil gewoon vlekkeloos dingen kunnen uitvoeren als voorheen. Juist daar waar mijn kracht lag, juist daar waar ik mezelf 100% in vertrouwde en de foutjes er juist uitpikte.
Mamadementie, ouderschapsdementie?
Ik hield me maar een beetje vast aan de term zwangerschapsdementie, maar het lijkt wel of het mama/ouderschapsdementie wordt want Fien is nu 1,5 en ik heb er nog moeite mee. Nou is het thuis ook gewoon wel heel erg druk en bij ons nooit stabiel geweest met twee van die doerakken maar kom op dit zal toch wel minder worden? Ik blijf de hoop houden dat het een fase is.. maar het maakt me onzeker en heel eerlijk ik vind er ook gewoon maar heel weinig over terug op internet en dan denk ik al snel.. ben ik dan de enige. Ben ik tijdens mijn bevalling gewoon een stukje kwijt geraakt, komt dat nog terug? Ik zoek naar lotgenoten die hetzelfde ervaren.. en dan het liefste zij die me kunnen vertellen het komt goed. Want oooh ik hou ook gewoon van mijn werk en ik zou niet zonder kunnen maar om de hele tijd aangesproken te worden (met gegronde reden uiteraard) dan voelt ook echt niet prettig.
Alles raakt kwijt
Maar niet alleen dingen fout doen ook vooral dingen kwijt maken/raken. Van mails, tot boodschappenlijstjes, sleutels.. noem het maar op. Jahoor ik stond vorige week weer op een koopjeshoek op Facebook met mijn bankpas. In de enorme chaos in mijn hoofd ging ik tanken en stak ik mijn bankpas niet in mijn jaszak maar liet hem erlangs glijden. Dus er was weer een zeer vriendelijke Tielenaar naar me opzoek (en die vond me dus) . Ik kreeg de oproep uiteraard door 10 man doorgestuurd en schaamde me weer kapot... als je hoofd niet vast zit zei mijn moeder vroeger wel eens.. Hoe dan? Zo kon ik eerst ook uit mijn hoofd inpakken voor een tripje, nouuuuu sinds de kindjes er zijn maak ik lijsten die ik afstreep en nog vergeet ik de hoofdzaken gewoon in te pakken. Van onderbroeken, lenzenbakjes met vloeistof, tandenborsten tot aan onze paspoorten alles is al een keer vergeten sinds en een paar kleine hummeltjes om me heen rennen. En dat was daarvoor echt niet zo erg!
2024
Ik heb besloten mezelf meer tijd te kunnen, mezelf extra te controleren en de druk in mijn gevoel niet te hoog te maken (ik zeg bewust niet ik ga proberen, want ik wil het gewoon laten slagen en niet 'proberen') . Ik spreek dit ook uit naar collega's dat ik me ervan bewust ben, terwijl het ook best een beetje spannend is. Want normaal was ik degene die de scherpte bevatte en dat team.. daar hoor ik momenteel even niet meer bij. Ik hoop zo dat 2024 een jaar wordt van meer balans, meer rust.. voor mezelf, mijn gezin en dat, dat gevoel van stabiliteit me gaat helpen om mijn scherpte weer op te zoeken. Binnenkort ga ik weer aan de slag met mijn doelen voor 2024 en daar gaat deze er zeker een van zijn.. het moet toch een keer goedkomen.. Duim je mee?
Reactie plaatsen
Reacties