Het moederschap is een hectrische en avontuurlijke reis vol onverwachte wendingen. Op voorhand kan je, jezelf geen voorstelling maken van waar je allemaal tegenaan gaat lopen. In sommige gevallen denk ik dat dit echt het mooie is aan deze 'rol' maar het kan ook wat beanstigd zijn want je wordt zo terug geworpen op je eigen gevoel. Want laten we eerlijk zijn we doen het allemaal op onze eigen manier en we hebben allemaal hele verschillende meningen over wat goed en fout voelt.
Wat ik wel frappant vond is dat je op voorhand zo stellig kunt zijn in wat je op een bepaalde manier wilt gaan doen of juist hoe je het niet wilt maar dat je er achter komt dat als je eenmaal aan de rol van je leven bent begonnen dat je zaken toch anders gaat zien.
Zo riep ik als enthousiaste reiziger dat ik gerust met een baby zou gaan backpacken. Nouuuuu toen Jeppe een paar weken was, zetten ik die gedachte heel snel uit mijn hoofd. Het zou best kunnen maar mij niet gezien. Daar ging ik voor het eerst op mijn bek, met mijn stellige overtuigingen en gaandeweg loop je tegen nog veel meer van deze dingen aan en eigenlijk maakt het ook helemaal niet uit maar het is ergens ook wel grappig dat je denk het wiel uitgevonden te hebben maar dat die helemaal niet zo draait als je had verwacht en je snel genoeg terug komt op je voornemens.
Hieronder een rijtje van dingen die ik echt niet ging doen, wie weet herken jij er ook wel een of meerdere.
1. "Mijn kind zal nooit (teveel) televisie kijken."
- Toen: Vol overtuiging dacht ik dat schermtijd voor mijn kind minimaal zou zijn en blijven. Ze gaan maar lekker spelen zonder TV en naar buiten, ze hebben nog tijd genoeg om naar de TV of op een scherm te kijken.
- Nu: Soms is een aflevering van hun favoriete educatieve show een zegen voor mijn mentale welzijn. Even rust, even op adem komen of even iets doen waarbij twee kinderen aan je been niet gewenst zijn (lees: gewoon naar de wc gaan of een stofzuiger door de hut trekken).
2. "Ik zal nooit toegeven aan eetstrijd met mijn kind."
- Toen: Vastbesloten om enkel gezonde maaltijden te serveren en geen concessies te doen. Ze eten maar wat de pot schaft en ik ga echt geen strijd aan dan eten ze maar niet en gaan ze zonder eten naar bed.
- Nu: ik wil ook wel eens rustig eten, ik ben al blij als ze iets binnen krijgen. En als ze echt niks eten en vervolgens na een uur om snoep en koek roepen vind ik het echt heel lastig om niet even een snee brood te smeren of een krentenbol uit de la te halen. Apart koken doe ik niet, maar weet ik dat ze het echt niet eten of dat het te pittig is dan worden ze af en toe wel eens verwend met een pannekoek of bordje poffertjes.
3. "Mijn huis zal altijd net als voor de kinderen opgeruimd en netjes zijn."
- Toen: Een opgeruimd huis was een prioriteit, het gaf rust en voldoening.
- Nu: Ik ben blij als de volle manden was niet volledig in het zicht staan en het er niet meer dan twee zijn. Verder vliegt het gekleurde speelgoed je om de uren, vind je overal brood en andere kruimels en de eettafel is voor meer als de helft van de tijd meer een opslagplaats dan opgeruimd... maar hé de kindjes zijn fris en fruitig en maken mooie herinneringen in het huis!
4. "Ik zal altijd geduldig en kalm blijven."
- Toen: Inbeeldend dat ik een zen-moeder zou zijn, zelfs in de meest chaotische momenten.
- Nu: Soms is een diepe zucht en een moment voor mezelf de beste manier om kalm te blijven.
5. "Ik zal nooit uit het oog verliezen dat ik zelf ook behoeftes heb."
- Toen: Vastberaden om altijd tijd te vinden voor mezelf, ongeacht de omstandigheden.
- Nu: ik ben nu al blij met even rustig op de wc zitten of een warme douche nemen. Verder ga je mee in de flow en de rush die bij het ouderschap lijkt te horen. Datenight (het gruwelwoord) is er af en toe nog en één keer in de maand een dagje voor mezelf lukt gelukkig wel maar over het algemeen heb ik er in mijn vrije tijd twee aan mijn benen hangen en eerlijk, als ik een dag extra gewerkt heb of een weekendje weg ben (3x gebeurd) dan mis ik ze al enorm en ik zou niet meer zonder ze komen. Die enthousiaste knuffels na een lange werkdag kunnen nergens tegenop!
6. "Ik zal nooit de kinderen in de auto laten zitten."
- Toen: ik zou nooit mijn kind alleen in de auto laten.
- Nu: na een paar uur krijsen is er eindelijk één in slaap gevallen, en ja in de auto op de achterbank terwijl ik net bij de winkel ben. Het is geen 30+ buiten en dus ren ik als een gek op en neer, kros ik op mijn hardst de winkel door en hup weer naar buiten en daar ligt mijn heerlijke ventje nog gewoon te slapen in zijn autostoel (1,5 jaar). Het voelde echt niet fijn maar hem uit zijn stoeltje halen voelde nog vervelender en.... ik ben nog nooit zo snel door de winkel gelopen.
7. "Er komt geen felgekleurd speelgoed in huis, alles van hout en neutrale kleurtjes"
- Toen: Vastbesloten om de het huis redelijk neutraal te houden en het speelgoed te beperken.
- Nu: die zwart witte knuffel of mooie beige trein vinden ze niet leuk. Ze willen die schreeuwige gekleurde dingen die batterijen vreten en vooral heel veel herrie en na de eerste verjaardag of sinterklaas weet je... het huis wordt toch overgenomen door speelgoed... ik geef het op, ik ga het niet winnen.
8. ''Mijn kinderen liggen altijd op tijd in bed''
- Toen: een vaste routine, op tijd naar bed, fris en fruitig.
- Nu: soms gaan we nog even koffie drinken in Tiel bij mijn oma en een washand is af en toe ook gewoon voldoende, dat douche elke dag is helemaal niet nodig! Ze gaan er niet pas om 10.00 uur in maar soms zitten ze ook zo gezellig tv mee te kijken en een bak met 'schippies' weg te werken. Het is ook gewoon gezellig!
Het moederschap leert je om flexibel te zijn en je aan te passen aan de behoeften van je kind(eren) en jezelf. Terugkomen op bepaalde overtuigingen is geen teken van zwakte, maar eerder van groei en het begrip dat elke ouder zijn eigen unieke reis doormaakt. Het draait allemaal om het vinden van een balans die werkt voor jouw gezin.
Dus wees niet te streng voor jezelf en lach er een beetje om!
Reactie plaatsen
Reacties