De fase van de friemelpiemel
Ik neem jullie de aankomende periode mee in een aantal fases die ik heb meegemaakt de afgelopen jaren of waar ik midden in zit. Deze fase waarbij ik af en toe dacht, hij trekt hem er nog een keer af is alweer een tijdje geleden maar ik kan nu zeggen : het is een fase, het gaat over! Ik neem je mee in weer een van onze kinderavonturen. Ik ben met deze blog begonnen toen Jeppe een jaar of 3 a 3,5 was. Nog niet zindelijk maar enorm geïnteresseerd in zijn pielemouse. Hieronder begind mijn blog dan ook vanuit die tijd, Jeppe ongeveer 3 jaar oud.
Jeppe 3 jaar
Ons vrolijke drukke ventje is alles aan het ontdekken, met zijn mond er komt van alles uit maar ook zijn eigen lichaam. Hij heeft ontdekt dat hij niet hetzelfde lijf heeft als zijn zusje Fien. Hij heeft namelijk iets anders beneden dan zijn zusje. Nu we hem steeds meer proberen te stimuleren om zindelijk te worden komt dat 'dingetje' steeds meer in beeld want de luier gaat nu ook wel eens uit of we proberen op het potje te plassen. Alleen Jeppe is momenteel wel héél erg veel met zijn piemel bezig en het liefste zit hij er de hele dag aan. Nu de zomer is begonnen loopt hij regelmatig buiten in zijn blote kont als hij in het zwembadje gaat en je kan niet kijken of hij zit aan zijn piemel te trekken echt aan het puntje en best hard. Het ziet er niet echt uit alsof het heel zacht gaat en ik heb zelf geen piemel maar ik neem aan dat als je er de hele dag zo aan trekt het op een gegeven moment zeer gaat doen.
De ontdekkingstocht van het lijf
En dus ging ik op onderzoek uit naar hoe dit werkt bij kleuters/peuters en de ontdekkingsreis van hun lichaam. Ik las dat dit ontdekken al begint in de babytijd, van hoe zit het allemaal aan elkaar vast tot wat doet het allemaal. Daarnaast ontdekken ze wat fijn is en wat niet, denk aan knuffelen, kusjes, strelen, etc. Vanaf een jaar of twee gaat deze ontdekkingstocht weer verder. Kindjes snappen nu steeds beter dat er een verschil is tussen meisjes en jongens en dat zie je vooral aan de onderkant, dus dat wordt steeds interessanter. Papa heeft weer wat anders dan mama, ze willen daar wel eens aan voelen en ook bij zichzelf en ik lees zelfs verhalen van kinderen die de broek van een ander kindje omlaag trekken omdat ze even 'willen kijken'. Dit schijnt een normale stap te zijn in de ontdekkingsreis al denk ik niet dat elk kindje dit leuk vind.
Zindelijkheid
Zoals ik al eerder aangaf speelt het worden van zindelijkheid hierin ook een rol. Waar alles voorheen netjes ingepakt zit in de luier gaat deze vanaf het oefenen steeds vaker af dus wordt het gebied van de piemel een veel gezien gebied. Jeppe begon met 3,5 een beetje met oefenen maar was er heel snel op uitgekeken, echt richting de 4 viel ineens het kwartjes en ging hij ermee aan de slag en zoals Jeppe dingen aanpakt ging dat ineens goed, Dat was bij ons ook echt het moment dat hij niet meer zo aan het trekken was aan zijn piemel. Dit heeft best een tijdje geduurd, want zelfs met broek aan was hij er constant mee bezig (na de zomer).
Wat lees je op het intenet?
De fases van het ontdekken
Ik heb verschillende dingen gelezen op het internet over dit onderwerp en ik kwam telkens op deze verschillende onderdelen:
- Tijdens zindelijkheidstraining worden kinderen meer bewust van hun eigen lichaam , ze gaan hierin ook zoeken naar de verschillen met andere kindjes
- Peuters komen er achter dat het aanraken van een geslachtsdeel fijn kan voelen, wil willen ze verder ontdekken.
- Spelenderwijs gaan kinderen op ontdekking bij andere kindjes, denk aan doktertje spelen. En nee dit is niet alleen gericht op de geslachtsdelen maar het hele lichaam.
- Er zijn ook fases dat kinderen vieze woorden heel interessant vinden, poep, piemel, vagina, plas, scheet.. Ze merken dat hier op gereageerd wordt en dat maak het interessant. Tip: negeren maakt het minder interessant,
Hoe ga je er mee om als ouder?
Ik voelde me er best wel ongemakkelijk bij dat Jeppe te pas en te onpas maar zat te trekken aan zijn piemel en ik kan heel goed begrijpen dat andere dit ook hebben! Maar ik hield wel in gedachte dat dit geen seksueel getinte actie is, ze weten namelijk niet eens wat sex is. Dit las ik ook terug op het internet en las dat je er niet teveel aandacht aan moet besteden en ook niet moest doen alsof het vies gedrag is. Maar eerlijk is eerlijk soms riep ik echt wel een keer Jeppe, toe eens en ik ben hem wel in gesprek gegaan over dat je dit niet overal mag en kan doen.
Wij zijn er goed doorheen gekomen en uiteindelijk betrof het een zomer en nog een kleine nasleep in de herfst en toen was het voorbij.
Mijn persoonlijke tips:
- Lees je in over het onderwerp, zodat je meer begrip krijgt voor de situatie
- constant corrigeren werkt niet en is niet goed!
- Zie het niet als iets vies/seksueels
- Leg rustig uit dat je dit niet overal kan doen bijvoorbeeld niet in het openbaar of waar andere mensen bij zijn.
- Laat het af en toe maar gewoon gebeuren, het is echt een ontdekkingstocht die ze zelf doorlopen.
- Bij vieze woorden: negeren, al is dit lastig, zodra het 'leuke' eraf is stoppen ze ermee.
- Bespreek je tactiek met je partner en andere verzorgers, zodat jullie samen één lijn trekken.
- Leer je kindje direct grenzen aan te geven, bijvoorbeeld als hij/zij bij jou aan intieme plekken wil zitten, leg dan uit dat dit niet bij iedereen kan en mag en dat andere mensen dit dus ook niet mogen doen.
- Wanneer je kindje toch in het openbaar aan de slag gaat, probeer hem dan af te leiden waardoor hij zijn/haar focus verlegd op iets anders.
Bij ons kwam het vanzelf goed en ondanks dat zijn geslachtsdeel altijd interessant blijft is hij er niet meer constant en met andere mee bezig. En eerlijk is eerlijk het blijft natuurlijk ook interessant allemaal :)
Reactie plaatsen
Reacties