Wegen tot je een ons weegt

Gepubliceerd op 3 juni 2021 om 19:42

Zwangerschap en aankomen, waar liefde en haat samenkomen! 

Het blijft volgens mij een eeuwig punt voor zwangere vrouwen. Het krijgen van een kindje en de gewichtstoename die hierbij komt kijken. Waar het lijkt of de één nooit meer van de overtollige kilo's af komt zit een ander na enkele weken alweer in maatje 34. Het lijkt soms zo oneerlijk, maar ieder lichaam is gewoon anders.

Waar de ene alleen een buikje naar voren draagt, draagt de ander het over haar hele lijf (lijkt het wel). Vooraf is hier niks over te zeggen, evenals het aantal kilo's in totaal dat je aankomt en de mogelijke striae die je eraan overhoud. 

Laten ik dit artikel beginnen met het feit dat ik enorm trots ben op mijn lijf en ik elke dag dankbaar ben dat ik zo'n mooi mannetje heb weten te 'produceren' met dit lijf. Maar er zijn dagen dat ik denk, laten we alle spiegels of omhoog plaatsen (vanaf hoofd hoogte) of gewoon wegdoen want dit komt nooit meer goed. 

Waar je in het begin van de zwangerschap elke dag zoekende was naar de eerste sporen van een zwangerschapsbuikje dacht ik  tegen het einde, gaat het ooit stoppen, kan het nog groter? 

Mijn eindstand: 14 kilo schoon aan de haak erbij. Over mijn hele lijf aangekomen en striae op mijn onderbuik en binnenkant van mijn bovenbenen (zag ik pas achteraf, dat gebied was onbereikbaar qua zicht aan het einde van de zwangerschap). 

Eindstand maand 8 : ik schommel tussen mijn oude gewicht en 2 kilo extra. Eronder kom ik nog niet helaas. Zo het hoge woord is eruit! 

Hoe verliep mij gewichtstoename

Gestaagd en langzaam, ik heb eigenlijk sowieso geen hele grote buik gekregen. Mijn buikje was laat zichtbaar (buiten hetgeen er al zat natuurlijk). De kilo's  kwam heel langzaam, ik heb een tijdje op 5 kilo gestaan maar toen ik dichter bij mijn verlof kwam ging het ineens hard. Vooral in mijn verlof kwam ik de meeste kilo's aan. En dan heb ik het niet alleen over mijn buik maar ook mijn armen en vooral benen en billen groeide lekker mee. Ik werd een kleine tuimelaar. Verder deed het vocht mij bij ook het een en ander qua gewicht. Dit heeft na de bevalling ook wel tot 3 weken geduurd voor mijn benen/voeten volledig vocht vrij waren. 

Direct na de bevalling

Ja.. je moet er helemaal niet mee bezig zijn en ik schreeuwde zelf ook heel hard 'wie doet dat nou direct wegen' maar ook ik was gewoon nieuwsgierig. Het voelde namelijk al een stuk platter direct na de bevallen en ik bleek dan ook al zo'n 6 a 7 kilo kwijt te zijn 3 dagen na de bevalling. Zo dat gaat lekker dacht ik. Door de borstvoeding en door direct op mijn voeding te letten liet de gewichtsafname door en was ik vrij rap 10 a 11 kilo kwijt van de 14. Maar dan die laatste 3 kilo's. Die noem ik maar het prijskaartje van de zwangerschap, er zit een buikje. Een rand(je) die ik niet in alle kleding weggewerkt krijg al doe ik nog zo mijn best. Ik ben iemand die het graag op de gemakkelijke manier voor elkaar krijgt (wie niet) maar dat werkt niet bij dit 'project'. Zonder sporten ga ik er denk ik niet komen dus nu de sportscholen weer open zijn moet ik er aan gaan geloven. En dan kijk ik naar mijn zusje die werkelijk waar alleen een mega buik van voren had en die zich van de week in de kringloopwinkel in een maatje 36 hijst die nog te groot blijkt te zijn.  Zij is zelfs 2 maanden later dan ik bevallen en daar is werkelijk niks meer van te zien.

Je zou er toch spontaan een chocoladereep (volledig) door naar binnen willen werken als troost. Maar nee, we houden vol, we tellen de calorieën, en ooit gaat het me lukken onder mijn startgewicht te komen .. ooit ik beloof het.. typte ik met volle mond uuhm.. ik bedoel 'goede moed'! 

Rating: 5 sterren
1 stem

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.