Het avontuur van 'Grote broer'

We zouden graag twee kindjes kort op/achter elkaar willen en het zal zo'n vaart niet lopen.. FOUT! Binnen één maand, had ik een positieve test in mijn hand. Leuk maar ook wel spannend, want dit hadden we niet echt verwacht. 

Jeppe was dus een half jaar en zat nog in de maxi-cosi, we reden met hem in de maxi-cosi naar de beide opa's en oma's en legde de positieve test in zijn handjes. 

Hijzelf kreeg er natuurlijk niks van mee dat hij 'grote' broer zou worden en dit bleef eigenlijk wel, hij heeft vast gemerkt dat mama een grote buik kreeg maar meer dan, dat snapte hij er niet van. We legde hem wel uit dat er een zusje kwam, hij kreeg ruim op tijd een nieuwe slaapkamer waar hij ook al in mocht slapen zodat hij tijdig gewend was. We betrokken hem bij het inrichten van de nieuwe babykamer. 

De bevalling 

We hadden wat opties open staan voor wanneer de bevalling zou beginnen. Uiteindelijk liep deze bevalling zo anders dan de eerste en werd ik ingeleid nadat mijn vliezen al 4 dagen gebroken waren maar er geen wee te bekennen was. Op de dag dat de weeën werden opgewerkt door middel van medicatie was Jeppe bij mijn moeder. Zij kwam nog even langs gefietst bij het ziekenhuis en we hebben voor de deur nog even met hem gespeeld. Mijn schoonmoeder stond stand-by aangezien ik mijn moeder heel graag bij de bevalling wilde hebben. Toen de weeën eenmaal goed opgang kwamen is Jeppe van mijn moeder naar mijn schoonmoeder gegaan, maar toen ging het in het ziekenhuis ineens zo hard dat mijn moeder binnen kwam en de kleine meid al geboren was. Het vervelend hieraan was dat ik enorm last van naweeën heb gehad en ik door mijn enorm hoge bloeddruk me heel slecht voelde, ik had niet eens oog voor de kleine Fien.  Het was de bedoeling dat Jeppe diezelfde avond nog langs zou komen met opa en oma om 'kennis' te maken maar we besloten dat ik hier echt veel te weinig van mee zou krijgen en we het daarom zouden verplaatsen naar de dag erna omdat ik wel echt bewust de eerste ontmoeting wilde meemaken. 

De eerste ontmoeting

Jeroen sliep deze eerste nacht met Fien bij ons in het ziekenhuis dus is Jeppe bij mijn schoonouders blijven slapen. Pas in de nacht begon in me beter te voelen en dus besloten we dat Jeppe de volgende dag langs kon komen. Jeroen is hem die dag op gaan halen bij mijn schoonouders, ik moest sowieso nog een nacht extra blijven i.v.m. mijn hoge bloeddruk dus bezocht Jeroen ons met Jeppe (en mijn schoonouders) in het ziekenhuis. Toen hij binnen kwam was hij in eerste instantie vooral heel blij dat hij mij weer zag, hij had ook de hele tijd om mij geroepen bij Jeroen. Vervolgens kwam die heel lief op bed zitten en Fien bekijken en kussen, hij vond het wel interessant maar vond de ballon die hij kreeg van oma (van een tractor) ook wel heel interessant (zie de foto's hierboven). 

Mama weer thuis

Die nacht sliep Jeppe thuis met Jeroen en ik met Fien in het ziekenhuis en kregen we de volgende ochtend te horen dat ik samen met Fien naar huis mocht. Eenmaal thuis aangekomen was Jeppe zo enthousiast dat iedereen weer thuis was dat hij me helemaal onder spuugde tijdens het knuffelen van de spanning, maar voor de rest was hij gewoon heel erg blij. 

Tijdens verschillende kraambezoekjes kregen hij natuurlijk ook wat cadeautjes dus dat vond hij erg leuk! Verder wilde hij de baby graag knuffelen en kussen maar echt mega veel aandacht had hij niet voor haar. 

Hou op met huilen

Natuurlijk vergde Fien ontzettend veel geduld en aandacht en heeft ze erg veel gehuild. Jeppe had daarom maar weinig met haar, hij heeft ook echt een keer met zijn handen om zijn oortjes gestaan en geroepen ophouden met huilen. Hij merkte ook gewoon dat wij onrustig waren en hierdoor ging hij enorm de boef uithangen. Als ik de fles gaf dan stond hij midden op de tafel of ging hij dingen doen die niet mogen. We hebben gepropbeerd om hem meer 1 op 1 aandacht te geven maar hem ook af en toe naar opa en oma te brengen voor 1 op 1 aandacht, dit had hij echt geregeld nodig. Na 8 maanden werd Fien wat rustiger en merkte je dat Jeppe dat ook werd en meer met haar kreeg. Wel heeft hij echt een aantal maanden gehad dat hij Fien geregeld beet en niet zachtjes maar echt hard waardoor ze zelfs blauwe plekken had. We hebben hierin van alles geprobeerd, maar op een gegeven moment werd het alleen maar erger en begon hij haar ook expres te slaan en duwen. Er zijn periodes geweest dat ik Fien echt niet alleen durfde te laten met Jeppe en nu nog moet ik opletten want af en toe. 

kruipen, vallen en weer opstaan

Sinds Fien zich kan verplaatsen door te kruipen en kan gaan zitten en staan vind Jeppe haar wel steeds interessanter, ze kunnen nu namelijk samen op boeven avontuur. Hij neemt hij graag overal naar mee naartoe. Al moet ik zeggen dat vanaf dat ze klein was ik altijd te horen kreeg van Jeppe dat Fien mee moest als we bijvoorbeeld naar beneden gingen of onze jas aan gingen doen. Ze hoorde in dat geval echt erbij en Jeppe kwam me ook halen als Fien aan het huilen was. Maar nu ze dus kruipt kan Jeppe wat meer met haar voor zijn gevoel en spelen ze vaker samen, al is Jeppe nog wel een grote hebbert. De grote mijn periode was gelukkig van korte duur maar hij heeft echt heel veel van haar afgepakt en boos tegen haar gedaan. 

Wat Jeppe wel echt een periode heeft gehad is dat hij haar soms echt expres pijn wilde doen, knijpen, duwen, slaan en het ergste bijten al hebben wij het gevoel dat hij nou juist dat niet expres deed maar juist tijdens het spelen ineens. Fien heeft het behoorlijk te voorduren gehad met haar broer, maar ik geloof heilig dat ze hem nog wel terug pakt. Maar Jeppe heeft ook echt gemene dingen gedaan zoals schoonmaakmiddel in haar gezicht spuiten. Hij lokte haar dan naar de bijkeuken, pakte via een krukje een fles en dan spoot die Fien in haar gezicht echt zo zielig!

Nu gaat het steeds beter en hebben we hem aangeleerd dat als hij iets af pakt hij moet ruilen, als hij hetgeen wil wat Fien heeft dan moet hij Fien wat anders terug geven. Dit werkt best wel goed al heeft hij ook zo zijn momenten. Ze kunnen enorm lief spelen en dan kruipt Fien op de tafel en komt die ineens aangerend en duwt haar zo keihard van tafel. Ik heb echt geen idee waar dat vandaan komt want andere momenten brengt hij haar super lief een speen of flesjes als ze huilt en probeert hij haar te troosten. 

Op en af

Het is dus aan de ene kant heel aandoenlijk om te zien hoe Jeppe met Fien om gaat en aan de andere kant zij ze soms ook gewoon echt lieterig naar elkaar toe want Fien wordt nu ze 1 is steeds bijdehanter.

Jeppe schijnt bij de kinderopvang heel trots haar foto te pakken als ze wordt genoemd (alle kindjes die aanwezig zijn worden op een bord gehangen met een foto) maar verder kijkt hij dan weer helemaal niet naar haar om maar als ik weg zou gaan zonder haar dan schreeuwt hij de hele boel bij elkaar.  Verder merk je dat Fien nu slimmer wordt en Jeppe ook wel eens bij zijn haren grijpt of duwt en dat ze goed toneel kan spelen, dan zet ze het op een janken terwijl er eigenlijk niks aan de hand is om aandacht te krijgen. 

Ik ben zo benieuwd hoe het zich straks ontwikkeld als ze beide kunnen lopen en wat Jeppe dan allemaal samen met zijn zusje gaat uitspoken! Hij zit in ieder geval nog vol in zijn grote broer avontuur! Fienieeeeeeeee zoals hij haar vaak noemt, dat duurde overigens ook best een tijd want ze is heel lang zusje geweest, zo noemde hij haar een hele poos.