We zeggen wel eens voor de grap tegen elkaar.. 'wat hebben wij nou weer op de wereld gezet', maar dit geldt ook echt. 9 van de 10 keer kan ik er ook wel om lachen maar soms.. Onze vriendje is namelijk echt zo hyper de pieper, dan is me soms afvraag of hij geen ADHD heeft. Hij heeft zoveel energie, is altijd in de weer.. Daarin tegen kan die soms ook slapen als een roosje en uren vertrokken zijn maar hij heeft er ook dagen bij dat ik niet goed weet wat ik nou precies met hem moet doen.
Thuis blijven of op avontuur
De ene keer blijven we namelijk lekker thuis, als hij bij verschillende adressen is geweest qua opvang (in een drukke week, is hij namelijk 2 dagen bij de opvang, 1 dag bij oma en nog een dag bij de andere oma). De ene keer kan hij dit enorm waarderen en is die blij met alle aandacht die hij op zo'n dag krijgt, maar hij kan ook helemaal omslaan en in een soort boevenmodus komen. Dan wil die met alles gooien, haalt die alles overal uit, slaat hij, gilt hij en zijn, zijn oortjes spontaan gestopt met werken. Ik voel me op die dagen echt een politieagent, alsof Nee, Jeppe, niet doen Jeppe, afblijven Jeppe op repeat staat de hele dag. Ik voel me dan ook geen leuke moeder ofzo, alsof ik hem niet onder controle heb.
Terwijl het kan maar zo dat ik hem ergens mee naartoe neem, dat we samen gaan rennen en klimmen in de speeltuin of een eindje gaan lopen, in de tuin alles samen gaan verbouwen. Soms werkt dit perfect en kan die zo zijn energie kwijt, maar soms doet het hem helemaal niets en blijft die boeven en streken uithalen.
Soms heb ik het gevoel dat hij dan ineens moet wennen aan het verdelen van de aandacht met zijn zusje, want die moet het in zulke gevallen ook ontgelden. Die bijt of slaat die dan ineens of hij pakt de tut af en heel af en toe hebben we een 'mijn' aanval en is alles van Jeppe.
Fien heeft ook aandacht nodig
Nou is het ook nog eens zo dat Fien niet de makkelijkste is en ook de nodige aandacht nodig heeft, dit in combinatie met een Jeppe die zijn ei niet kwijt kan is echt aanpoten, een werkdag is er niets bij! Jeppe had er zelfs een handje van dat hij wachtte tot ik Fien de fles aan het geven was en dat hij dan de boevenstand op 100 zetten. Dan klom die boven op de tafel, gooide hij de grond uit de potten, ging met zijn armen in zijn zij ergens bovenop staan wat niet mocht alsof hij wilde zeggen 'wat moet jij nou!'.
De ene dag is de andere niet
Gelukkig wisselen de goede dagen de slechte af en doet een goede nachtrust ook wonderen. Je lontje is nou eenmaal korter als je maar een half nachtje geslapen hebt, terwijl na een goede nacht mijn geduld verder op de proef gesteld kan worden dan normaal.
Heb ik 2 makkelijk kindjes? Nee ons vriendje en vriendinnetje hebben een ingewikkelde gebruiksaanwijzing maar gelukkig ben ik wel een bak energie (soms vraag ik me af of ikzelf geen ADHD heb) al kan het lichtje soms ook uitgaan. Maar tegenwoordig voel ik me gewoon niet meer vervelend bij slapen om 21.00 uur. Als ik daarmee dit ritme met twee kindjes en een drukke baan volhou waarom niet, voor wie moet ik opblijven?
Had ik als Fien ons eerste kindje was zo snel voor een tweede kindje gegaan? Heel eerlijk : Nee. Doordat Jeppe zo gemakkelijk was begon het al snel te kriebelen voor een tweede.
We begrijpen elkaar steeds beter
Wat ik dan weer wel heel erg fijn vind is dat Jeppe steeds meer dingen begrijpt. Je kan hem kleine opdrachtjes geven en dingen uitleggen en hij pakt al meer op dan je zou verwachten. Ik ben zelf van het uitleggen en herhalen om hem dingen te leren en dat werkt bij Jeppe goed. Zo voelt hij dat hij de aandacht heeft en is hij (af en toe) ook echt gefocust. Ik kan hem ook uitleggen dat ik even naar boven ga naar Fien of hij komt me halen als ze huilt.
Kortom twee heerlijke kids, met elk zijn eigen willetje en véééél energie maar wat wil je met zo'n moeder, haha!
Reactie plaatsen
Reacties